Dobrawa –
staropolskie imię żeńskie pochodzenia
słowiańskiego. Wywodzi się od słowa oznaczającego "las dębowy" (czeskie doubrava = polskie dąbrowa) oraz od słowa oznaczającego "dosyć dobra, czasem dobra" (dobrawa, jak biaława, zimnawa itp). Tą etymologię potwierdza kronika
Thietmara, w której tłumaczy on to słowo jako "dobra". Istnieje jeszcze jedna hipoteza mówiąca, iż imię pochodzi od czeskiego rdzenia "dąbr", co oznacza tyle co "ciemny". W tym wypadku w polskim tłumaczeniu
Dąbrówka znaczyłaby tyle co "Ciemnawa".