[Plik:Holz querschnitt.jpg|thumb|250px|Budowa drewna wtórnego na przykładzie pnia drzewa:
1 – granica
słoja rocznego,
2 –
drewno późne z
przewodami żywicznymi,
3 –
promień rdzeniowy pierwotny,
4 – promień rdzeniowy wtórny,
Na przekroju widać też inne tkanki:
0 –
rdzeń pnia,
5 –
kambium (waskularne),
6 –
rurki sitowe (komórki przewodzące
łyka),
7 –
fellogen (tkanka korkotwórcza),
8 –
promienie łykowe,
9 –
kora.]]
Drewno, ksylem (z
gr. ksylos – drewno) – złożona
tkanka roślinna roślin naczyniowych, zajmująca przestrzeń między
rdzeniem, a
kambium. Jej główną funkcją jest rozprowadzanie wody i rozpuszczonych w niej soli mineralnych, pobieranych przez korzenie, po całej roślinie. U roślin strefy
klimatów umiarkowanych wiosną, gdy rozpoczyna się
okres wegetacji transportuje również substancje odżywcze z elementów spichrzowych (są to głównie korzenie i pnie) do rozwijających się pędów i liści. Większość komórek wchodzących w skład drewna ma zdrewniałe ścianki, przez co drewno pełni również funkcję mechaniczną.
Drewno tworzą cztery typy elementów:
- elementy przewodzące:
- elementy wzmacniające i spichrzowe:
U niektórych roślin występują ponadto
przewody żywiczne (kanały żywiczne) i kanały mleczne oraz
promienie drzewne (promienie rdzeniowe).
Ze względu na pochodzenie możemy wyróżnić:
- drewno pierwotne, będące wytworem merystemy wierzchołkowego pędu i korzenia,
- drewno wtórne, będące wytworem kambium.
Ze względu na stopień zróżnicowania, drewno pierwotne dzieli się na:
Ze względu na czas wzrostu w
okresie wegetacyjnym, drewno wtórne dzieli się na:
Ze względu na udział lub brak procesu twardzielowania, drewno wtórne dzieli się na:
Ze względu na układ elementów przewodzących
słoja rocznego na przekroju poprzecznym pnia, drewno wtórne dzieli się na:
Funkcje
Zobacz też
Bibliografia
<references> </references>