Druzus III (łac.Claudius Drusus Iulius Caesar) (ur. 8 n.e. - zm. 33 n.e.), blisko spokrewniony z cesarzami z dynastiijulijsko-klaudyjskiej, był młodszym synem Germanika i Agrypiny Starszej. Był bratem Nerona Cezara i cezara Kaliguli oraz Agrypiny Młodszej, Julii Druzylli i Julii Liwilli. 6 maja 17 n.e. wraz z rodzeństwem brał udział w triumfie swojego ojca, Germanika, za zwycięstwa nad Cheruskami i Chattami. W 23 n.e.u przywdział togę męską (toga virilis). Na wniosek Tyberiusza senat zezwolił Druzusowi ubiegać się o kwesturę na pięć lat przed uzyskaniem przewidywanego prawem wieku. Otrzymał też godność augura Po śmierci syna Druzusa w 23 n.e., Tyberiusz przyprowadził do senatu Druzusa i jego starszego brata Nerona, polecając ich opiece senatorów. Dzień pierwszego wystąpienia w życiu politycznym Druzusa i Nerona, Tyberiusz uczcił darem pieniężnym dla ludu.