Een
ergatief-absolutieve taal - meestal afgekort tot
ergatieve taal - is een taal waarin het
onderwerp van een intransitieve zin geheel hetzelfde behandeld wordt als het
lijdend voorwerp van een transitieve zin, waardoor deze twee zinsdelen in termen van
thematische relaties worden onderscheiden van de
agens. Talen met een dergelijk
ergatief systeem worden aldus onderscheiden van nominatief-accusatieve talen, waarbij het onderwerp altijd in de
nominatief staat en het lijdend voorwerp in de
accusatief.