Ewangelia Jana [
J,
Jn lub
Jan] – jedna z czterech
Ewangelii Nowego Testamentu, której autorstwo przypisuje się
Janowi Apostołowi, Janowi prezbiterowi lub bliżej nieidentyfikowalnemu „umiłowanemu uczniowi”. Prawdopodobnie jest to ewangelia chronologicznie najpóźniejsza ze wszystkich ewangelii nowotestamentowych i wyraźnie odróżnia się od pozostałych, tzw.
synoptycznych. Na ogół Ewangelię Jana datuje się na koniec
I wieku, a jako miejsce jej powstania wskazuje się zwykle
Efez, jakkolwiek brane są pod uwagę również i inne miejsca (
Antiochia Syryjska,
Aleksandria).