Gegerishtja veriore

Ne te folmet e nendialektit verior te gegerishtes ê-ja shqiptohet e hapet /ê/ (vêna/ fêmen),ë-ja e patheksuar nuk shqiptohet edhe ne rrokje fundore qe mbyllet nga nje bashketingellore josonante: babs ‘‘babes’’, thast ‘‘thaset’’, ndersa, kur ne kete polite ndodhet prane nje bashketingellore sonante, shqiptohet e e hapet /e/: i åmel, båben, shumica e te folmeve te ketij nendialekti nuk e kane ciftin e fonemave bashketingellor qiellzor q,gj; ndersa ne gegerishten veriore salimi i (h-se) ne (f) eshte nje ndertim fonemash, qe ndodh rregullisht kur (h-ja) vjen para (t-se), (i ftohte> i ftoft), ne gegerishten jugore kjo dukuri eshte shtrire edhe ne raste te tjera, ku nuk eshte e kushtezuarfonetikisht, d.m.th. eshte vetem nje tipar dallues etimologjik, nuk lidhet me funksionin e fonemave –(njof ‘‘njoh’’, nifem ‘‘ndihme’’ etj.), nje kategori e caktuar foljesh me bashketingellore dalin ne barese vetore ne veten e pare njejes te deftores se tashme(kapi, goditi), folje me zanore te tipit ha, fle etj, ne shumicen e te folmeve zgjedhohen sipas foljeve te tipit punoj: haj, flên veta e dyte dhe veta e trete njejes, hajm, flêejm veta e pare shumes, hajn, flêejn veta e trete shumes, foljet e menyres lidhore koha e tashme veta e III njejes per nga forma dalin njesoj me ato te vetes se trete shumes: ai t lidhin, ai t presin, ai t lajn, ai t hajn.