Heptarchia anglosaska – nieformalna koalicja siedmiu
germańskich państw na podbitych w okresie
średniowiecza terenach
Brytanii. Najeżdżające Brytanię pogańskie plemiona germańskie tworzyły na podbitych terenach małe państewka plemienne o charakterze
patrymonialnym. Z początku było ich wiele, z czasem ich liczba spadła do siedmiu. Były to:
Wschodnia Anglia,
Essex,
Kent,
Mercja,
Nortumbria,
Sussex i
Wessex. Na przełomie VI i VII wieku hegemonię zyskało królestwo Kentu, następnie zaś Nortumbria. Od połowy VIII wieku hegemonia przypadła Mercji, a z początkiem IX wieku Wesseksowi. Władca państwa-hegemona nosił tytuł
bretwalda.