Hermes – ostatni model
telewizora czarno-białego produkowany przez
Warszawskie Zakłady Telewizyjne. Produkowany był ok.
1987 r. Charakteryzował się szeregiem nowoczesnych rozwiązań w stosunku do produkowanych wcześniej odbiorników monochromatycznych. Są to między innymi: układ zasilania zbudowany w oparciu o
przetwornicę, moduł p.cz. MP2011 (stosowany w OTVC Syriusz, pułapkę chrominancji. Telewizor ten umożliwiał odbiór programów telewizyjnych w standardzie
OIRT (późniejsze odbiorniki pracowały w standardach OIRT i
CCIR) w zakresie
VHF i
UHF. Zakres VHF obejmował pasma I-II (kanały 1÷5) oraz III (kanały 6÷12). W zakresie UHF obejmował pasma IV-V (kanały 21÷69). Odbiornik Hermes posiadał gniazda do podłączenia
słuchawek i
magnetofonu. W odbiorniku zamiennie instalowano głowice; ZTG 65.32 lub ZGM 201.