Het
Infrared Space Observatory (
ISO) was een
ruimtetelescoop voor
infrarood licht, ontwikkeld door de Europese ruimtevaartorganisatie
ESA, in samenwerking met ISAS (sinds
2003 onderdeel van de
Japanse ruimtevaartorganisatie JAXA) en de
Amerikaanse ruimtevaartorganisatie
NASA. De ISO
satelliet was ontworpen om infraroodlicht waar te nemen in het
golflengtebereik van 2,4 tot 240
micrometer.
De ruim 480 miljoen
Euro kostende ISO werd gelanceerd op
17 november 1995 vanaf het ELA-2 lanceerplatform op het
Centre Spatial Guyanais te
Kourou in
Frans-Guyana. De
Ariane 44P raket bracht de satelliet succesvol in zijn sterk elliptische, geosynchrone baan, met een
omlooptijd van 24
uur. Het hoofdinstrument was een
Ritchie-Chrétien spiegeltelescoop, met een hoofdspiegel met een
diameter van 60
centimeter, die met behulp van
superfluïde Helium gekoeld werd tot 1,7
Kelvin (1,7 graden boven het
absoluut nulpunt). De telescoop voerde het verzamelde infrarode licht naar vier instrumenten waarmee
fotografie en
fotometrie mogelijk was van 2,5 to 240 micrometer en
spectroscopie van 2,5 to 196,8 micrometer.