Jeffersoniaanse architectuur

Jeffersoniaanse architectuur (Engels: Jeffersonian architecture) was een Amerikaanse vorm van het neoclassicisme en neopalladianisme, zoals die uitgewerkt werden door de Amerikaanse president en uomo universale Thomas Jefferson. Hij ontwierp zijn eigen woning Monticello en het plantagehuis Poplar Forest, de gebouwen van de Universiteit van Virginia en verschillende andere woningen van vrienden en politieke bondgenoten. De Jeffersoniaanse stijl was erg populair in de periode kort na de Amerikaanse onafhankelijkheid, ongeveer gelijktijdig met de opkomst van de algemenere neoclassicistische architectuur in de Verenigde Staten. In diezelfde periode (1780-1830) was ook de klassieke federale stijl veelvoorkomend in de VS. Na de jaren 1830 werden zowel Jeffersoniaanse als federale architectuur ingeruild voor neo-Grec, neogotiek en italianiserende stijl. Ook nadat de Jeffersoniaanse stijl uit de mode was geraakt, werd ze nog toegepast in protestantse kerken aan de oostkust en op een aantal universiteitscampussen in het zuiden van de VS.