Koinè

Koinè of Koinē (Grieks: Ελληνιστική Κοινή/ἡ κοινὴ διάλεκτος/κοινή (γλώσσα); koinē (glōssa)) (van Κοινή, "gemeenschappelijk") was de standaardvorm van het Grieks vanaf de hellenistische periode (4e eeuw v.Chr.) tot de ondergang van het Romeinse Rijk (4e eeuw n.Chr.). Deze eerste Griekse eenheidstaal was een van de voertalen van het (oostelijke) Middellandse Zeegebied, de voornaamste taal van het oostelijke deel van het Romeinse Rijk (zoals Latijn dat in het westelijke deel was) en de taal waarin een deel van het Nieuwe Testament geschreven is. Het gebruik van het Koinè reikte in het westen van Massalia (het huidige Marseille in Frankrijk) tot Noord-India in het oosten.