De
Kritik der reinen Vernunft (
Kritiek van de zuivere rede) is het eerste grote werk van de
Duitse filosoof Immanuel Kant. Hij schreef het op 57-jarige leeftijd in
1781. Met de
Kritik der reinen Vernunft wilde Kant de grote filosofische tegenstelling uit zijn tijd te boven komen: aan de ene kant de
empiristen zoals
Hume en aan de andere kant de
rationalisten zoals
Descartes. Verder wilde hij verklaren hoe
Newton onveranderlijke
natuurwetten uit veranderlijke waarnemingen wist af te leiden.
Hume had aangetoond dat dat niet kon.