Het
Middelhoogduits (niet te verwarren met de benaming
Middelduits, dat wordt gebruikt voor een aantal moderne Duitse dialecten) is de naam voor een aantal
Hoogduitse dialecten die van ca.
1050 tot ca.
1350 (het tijdperk van de
hoge Middeleeuwen) in grote delen van Duitsland werden gesproken. Het Middelhoogduits was ontstaan uit het
Oudhoogduits en werd de rechtstreekse voorloper van het
Vroegnieuwhoogduits, dat ongeveer tussen 1350 tot
1650 werd gesproken. In het Duitstalige deel van
Zwitserland begon de periode van het Vroegnieuwhoogduits pas een eeuw later. Verder wordt de volgende subindeling gemaakt: