Morze Kaspijskie (
per. دریای خزر,
Darja-je Chazar;
ros. Каспийское море,
Kaspijskoje morie;
azer. Xəzər dənizi;
kaz. Каспий теңізі,
Kaspij tengyzy;
turkm. Hazar deňzi) – bezodpływowe
słone jezioro reliktowe w
Azji i w niewielkiej części w
Europie. Jest największym
jeziorem świata z powierzchnią wynoszącą ok. 370 tys. km² (zmieniającą się wskutek wahań poziomu wody, w 1930 roku wynosiła ona aż 442 tys. km²). Dla porównania powierzchnia całkowita Polski to ok. 313 tys. km². Maksymalna głębokość to 1025 m.
Zasolenie od słodkowodnej części północnej do 10-12‰ w części środkowej i południowej i do bardzo dużego, sięgającego nawet 300‰ w zamkniętej zatoce
Kara-Bogaz-Goł. Czas wymiany wód wynosi 250 lat. W starożytności nosiło różne nazwy:
Ocean Hyrkański,
Morze Azarskie i
Morze Kwalijskie. W epoce antycznej i przez znaczną część średniowiecza powszechnie uważano, że Morze Kaspijskie stanowi zatokę wielkiego oceanu północnego (pogląd taki głosili m.in.
Eratostenes,
Strabon,
Pomponiusz Mela,
Izydor z Sewilli).