Namiestnik – urząd w Królestwie Polskim utworzony na mocy Konstytucji Królestwa Polskiego z 27 listopada 1815. W świetle tego aktu namiestnik był oficjalnym przedstawicielem króla polskiego (cesarzaRosji) na terenie Królestwa Polskiego. Mógł być mianowany spośród nobliwych obywateli Cesarstwa Rosyjskiego i Królestwa Polskiego, jednakże z wyjątkiem osób naturalizowanych.