Otto,
Otton,
Odo,
Odon -
imię męskie pochodzenia
germańskiego. W języku starowysokoniemieckim zapisywano je jako
Audo, Odo, Oddo, Oto, Otto, Hotto. Wywodzi się od germańskiego słowa *
audha ("dziedzictwo, majątek"). Mogło być też skróceniem dawnych imion germańskich takich jak
Audobercht,
Audomar,
Otmar,
Otfried,
Otokar. Popularne było w średniowieczu, nosiło je wielu cesarzy i książąt niemieckich z dynastii
Ludolfingów. W polszczyźnie pojawiło się już u zarania jej dziejów, gdyż w 1000 roku ówczesny książę
Bolesław nazwał tak swego
syna. W najwcześniejszych zapiskach pojawiały się formy Otto i Oto, później także Hoto i Hotto. Znajdująca się także w użyciu wersja Otton, Odon powstała pod wpływem
języka łacińskiego w wyniku
odmiany fleksyjnej (analogicznie do np.
Hugo, Hugon).