Pasmowa teoria przewodnictwa elektrycznego –
kwantowomechaniczna teoria opisująca
przewodnictwo elektryczne. W przeciwieństwie do teorii klasycznej punktem wyjścia w tej teorii jest
statystyka Fermiego-Diraca i falowa natura
elektronów. Najważniejszym pojęciem tej teorii jest
pasmo energetyczne, czyli przedział energii, jaką mogą posiadać elektrony w przewodniku. Istnienie ciągłego widma energetycznego jest związane z oddziaływaniem na siebie poszczególnych atomów (jest to zbiór bardzo blisko położonych
widm liniowych), natomiast występowanie obszarów zabronionych wynika z warunków nakładanych na periodyczność
funkcji falowej elektronów.