Perëndia në
fetë dhe
filozofitë monoteiste, është qenia
hyjnore, e
përsosur, më e lartë, e amshuar, e
pakufishme, e gjithëdijshme, e gjithëfuqishme, dhe e gjithëpranishme, krijuesi dhe drejtuesi i
gjithësisë. Përkufizimet mbi Perëndinë mund të ndryshojnë në vende e popuj të ndryshëm. Perëndia përshkruhet nga
teologët si një qenie personale, patrup, burimi i detyrimeve
morale, dhe më e madhe që mund të përfytyrohet.