Pizydia (
gr. Πισιδία, łac.
Pisidia) – historyczna kraina w południowo-zachodniej
Azji Mniejszej. Na wschodzie graniczyła z
Cylicją i
Izaurią, na południu z
Pamfilią, na zachodzie z
Licją i
Karią, na północy z
Frygią. Była uważana czasami za część Frygii lub Pamfilii, trudno obecnie wskazać jej dokładne granice. Od III wieku p.n.e. władali nią
Seleukidzi, po porażce
Antiocha III w
wojnie z Rzymem w 188 p.n.e. trafiła pod władzę
Pergamonu, w 133 p.n.e. przypadła
Rzymowi razem z całym państwem pergameńskim. Będąc krainą mało dostępną władza Seleucydów a potem Pergamonu, była czysto nominalna. Początkowo nie została włączona do
rzymskiej prowincji Azji lecz funkcjonowała jako państewko wasalne.