Prawo magdeburskie (
prawo niemieckie; łac.
Ius municipale magdeburgense,
niem. Magdeburger Recht) – średniowieczne
prawo miejskie, wzorowane na prawie miasta
Magdeburga. W
1035 Magdeburg otrzymał patent nadający miastu prawo do handlu i zjazdów. Prawo to spisane zostało w
1188, stając się wzorcem dla podobnych regulacji wielu miast środkowoeuropejskich.