Przygotowanie darów ofiarnych – pierwszy element Liturgii Eucharystycznej. Obrzęd ten znany był za czasów
Starego Testamentu.
Prawo mojżeszowe zobowiązywało każdego
Izraelitę, by co roku ofiarowywał Mu pierwociny płodów ziemi. Ofiarowywano Bogu również każde pierworodne dziecko płci męskiej. Występuje pomiędzy
modlitwą powszechną, a
modlitwą nad darami. W czasach
Nowego Testamentu i w pierwszych wiekach
chrześcijan znana była praktyka tzw. dziesięciny - dziesiątą część swoich zarobków przynoszono do świątyni. Dziś pozostałością tych starożytnych zwyczajów składania darów ofiarnych zaobserwować możemy w bardziej uroczystych
Mszach św., na przykład w celebrach
papieża. Przynoszone są wówczas do
ołtarza w procesji z darami chleb i wino,
naczynia liturgiczne, święte obrazy i inne dary, które wykorzystane są dla dobra wiernych. Również we wszystkich kościołach podczas niedzielnej
Mszy św. zbierane są ofiary pieniężne, przeznaczone dla dobra wspólnoty lokalnej, bądź na cele wyznaczone przez władze kościelne (na utrzymanie
seminarium, fakultetu teologicznego, na pomoc budującym się kościołom itp.).