In de wiskundige logica en bij automatisch stellingbewijzen is resolutie een afleidingsregel die gebruikt wordt voor bewijzen uit het ongerijmde van zinnen in de propositie- en predicatenlogica. Resolutie is een geldige regel voor het afleiden van een nieuwe clausule (Engels: clause, een disjunctie van literalen) uit twee clausules die complementaire literalen bevatten. De resolutieregel produceert een nieuwe clausule met alle literalen in beide clausules behalve de complementaire literalen. De geproduceerde clausule wordt een resolvent genoemd.