Romeinse cijfers vormen een
talstelsel voor het weergeven van
natuurlijke getallen dat afkomstig is uit het
oude Rome. Het stelsel is geen
positiestelsel, maar een additief stelsel waarin de waarde van het voorgestelde
getal bepaald wordt door het totaal van de samenstellende
symbolen. De getallen een tot en met tien worden met Romeinse cijfers geschreven als: I, II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX en X. De Romeinen maakten geen gebruik van het
getal 0, en Romeinse cijfers voorzien daar dan ook niet in.