Saga o Egilu (
isl. Egils saga) – spisana na początku XII wieku
saga, która opiewa życie najsłynniejszego
skalda skandynawskiego
Egilla Skallagrímssona,
wikinga pochodzącego ze szlachetnego rodu, który wyniósł się z
Norwegii do
Islandii. Egill był wnukiem Ulfa Kweldulfa i synem Skalla-Grimie. W sagę zostały wplecione poematy Egilla
Wykupienie głowy,
Pieśń o Arinbjörnie i
Utrata synów.