Sanhedryn

Sanhedryn (hebr. סנהדרין Sanhedrin, gr. συνέδριον Synedrion), inaczej Wysoka Rada lub Wielki Sanhedryn (hebr. Sanhedrin Ha-Gdola) był w starożytnej Judei najwyższą żydowską instytucją religijną i sądowniczą wspomnianą w źródłach po raz pierwszy w 203 roku p.n.e. Sanhedryn zbierał się w Jerozolimie na Wzgórzu Świątynnym i składał się z 71 członków, głównie arystokracji saducejskiej. Od czasu Machabeuszów w skład sanhedrynu wchodzili także faryzeusze. Przewodniczącym (nasim) sanhedrynu był z urzędu arcykapłan.