Spákona (voorspelster) is een term uit de
voorchristelijke
oernoordse cultuur van
Kelten en
Germanen en duidt tot in de
Middeleeuwen op een gespecialiseerde
Völva (priesteres). Deze laatste werd als
fjölkunnig (volkundig, kundig in veel) beschouwd, dat wil zeggen, dat zij naast het bezit van nog andere kennis en kunde, zowel
seiðr,
spá als
galdr machtig was. De
spákona daarentegen beheerste voornamelijk de
spákunst. Dit was het voorspellen van toekomstige gebeurtenissen en de mogelijke afloop van bepaalde beslissingen. Vergeleken bij de Völva was de Spákona dus 'iets minder begaafd', maar deze vrouwen kwamen dan ook meer verspreid voor in de samenleving.