Een
staande golf is een
golfverschijnsel veroorzaakt door
interferentie van twee golven met gelijke
frequentie en
amplitude maar tegengestelde voortplantingsrichting. Daardoor ontstaat een regelmatig
patroon van punten die stilstaan, de
knopen, en punten die maximale uitslag vertonen, de
buiken. De afstand tussen de knopen bedraagt de halve golflengte van de interfererende golven. Alle punten in een staande golf gaan tegelijkertijd door de
evenwichtspositie. Dit in tegenstelling tot een lopende golf, waarbij de punten na elkaar de evenwichtspositie passeren en er geen plaatsen langs de golf zijn met een
amplitude die lokaal gelijk is aan nul, zoals in een knoop.