Stok – "nachylona powierzchnia stanowiąca element
form rzeźby powierzchni Ziemi, na którym
pod wpływem siły ciężkości i czynników atmosferycznych rozwijają się procesy rzeźbotwórcze zwane procesami stokowymi; zasięg występowania procesów stokowych wyznacza górną i dolną granicę stoku;
materiał zwietrzelinowy usuwany ze stoku jest odkładany u jego podstawy (stok usypiskowy) lub na spłaszczeniach stokowych; na rozwój i kształt stoku wpływa jego
budowa litologiczna oraz klimat; badania rozwoju stoku są jednym z podstawowych zadań
geomorfologii, mają też duże znaczenie dla
gleboznawstwa (erozja gleby) i rolnictwa (rodzaj i kierunek upraw)." Synonimem stoku, jednak o znaczeniu nierównoważnym, jest
zbocze. Termin
stok ma dwa znaczenia – szersze i węższe. W znaczeniu ogólnym, używanym zwłaszcza w geologii dynamicznej, oznacza każdą nachyloną powierzchnię terenu, między kulminacją a podnóżem. W węższym znaczeniu tak nazywa się powierzchnię nachyloną formy wypukłej. W odniesieniu do form wklęsłych bardziej odpowiedni jest termin
zbocze. W geografii, w podręcznikach szkolnych i akademickich (w tym z zakresu geomorfologii) mówi się na przykład o
stokach góry, ale o
zboczach doliny lub kotliny. Do opisu stoku służą następujące parametry: