Szapur I

Szapur I ( ? - 272) – władca Persji z dynastii Sasanidów , syn Ardaszira I. Panował samodzielnie w okresie 241 - 272. Wcześniej prawdopodobnie współrządził z ojcem. Dążył do odbudowania dawnej potęgi Persji, przyjął tytuł szachinszach eran ud aneran (król królów Ariów i nie-Ariów). Rozpoczął likwidację niezależnych księstw powstałych w czasach panowania dynastii Arsacydów osadzając w nich swoich krewnych jako namiestników. W roku 241 rozpoczął wojnę z Cesarstwem rzymskim podbijając prowincję Mezopotamia i Syrię. W 243 Rzymianie zdołali odzyskać część utraconego terytorium. Po roku 253 wojska Szapura podbijają Antiochię oraz część Kapadocji. W 256 podbija Armenię.