Tätort (ze
szw. dosłownie „gęsto (zabudowana) miejscowość”;
fiń. taajama;
duń. byområde;
norw.:
bokmål tettsted,
nynorsk tettstad; tłumaczenie
ang. urban area lub
locality) – termin używany w
Szwecji,
Finlandii,
Danii i
Norwegii na określenie miejscowości o liczbie mieszkańców 200 lub więcej, gdzie odległość między zabudowaniami mieszkalnymi nie przekracza 200 m oraz gdzie odsetek domów letniskowych nie jest większy niż 50%.