Tajma (oaza)

Tajma (arab. تيماء, Taymāʾ), starożytna Tema (akad. ^uruTe-ma-a ; aram. tymn; hebr. תֵּימָא, Tema’) – duża oaza w prowincji Tabuk w Arabii Saudyjskiej, w północno-zachodniej części Półwyspu Arabskiego; w starożytności ważne miejsce przystankowe na głównym szlaku karawanowym, tzw. „drodze kadzidłowej”, wiodącej wzdłuż zachodnich wybrzeży Półwyspu Arabskiego; wzmiankowana kilkukrotnie w Biblii (Hi 6:9; Iz 21:14; Jr 25:23); znana głównie z tego, iż za rządów babilońskiego króla Nabonida (556-539 p.n.e.) na dziesięć lat stała się jego królewską siedzibą.