Tatry Wysokie (
słow. Vysoké Tatry,
niem. Hohe Tatra,
węg. Magas-Tátra) – najwyższa część
Tatr o charakterze
alpejskim, rozciągająca się pomiędzy
Tatrami Zachodnimi od strony zachodniej oraz
Tatrami Bielskimi od strony północno-wschodniej. W linii prostej odległość między granicznymi przełęczami wynosi ok. 16,5 km, zaś ściśle wzdłuż grani głównej ok. 26 km. Tatry Wysokie zajmują obszar około 340 km² (czyli nieco mniej niż Tatry Zachodnie), z czego większość (260 km²) znajduje się na Słowacji.