Het
Te Deum (de eerste twee woorden van
Te Deum Laudamus,
Latijn voor "Wij loven U, O God") is een
hymne op basis van de
Bijbel, die in de
liturgie van de
Katholieke Kerk gebruikt wordt. De lofzang is ontstaan rond het jaar
400 n.Chr., gesteld in ritmisch proza en wordt tegenwoordig toegeschreven aan Nicetas van Remesiana. Legendarisch is het verhaal dat
bisschop Ambrosius van Milaan deze tekst in beurtzang met
Augustinus zou hebben gezongen ter gelegenheid van diens doop. Het
Te Deum wordt daarom ook wel de
Ambrosiaanse lofzang genoemd.