Een
vé was een soort heiligdom of sacrale omheinde plaats, zoals gebruikt in
Noord-Europa voor en tijdens de
kerstening. De term komt voor in
skaldische poëzie en in plaatsnamen in
Scandinavië (uitgezonderd in
IJsland), vaak in verband met een
Noordse godheid of geografisch punt. De naam van de Noordse godheid
Vé refereert aan de praktijk. Andy Orchard is van mening dat een vé een
tempel omringde, of dat het gewoon gemarkeerd werd als een open ruimte waar een cultus plaatsvond. Orchard wijst erop dat
Tacitus in de eerste eeuw in zijn
De origine et situ Germanorum vermeldt dat
Germaanse volkeren, anders dan de
Romeinen "niet poogden hun goden binnen tempelmuren te houden."