Viaduct

A viaduct is a bridge composed of several small spans for crossing a valley or a gorge. The term viaduct is derived from the Latin via for road and ducere, to lead. The ancient Romans did not use the term; it is a modern derivation from an analogy with aqueduct. Like the Roman aqueducts, many early viaducts comprised a series of arches of roughly equal length. Viaducts may span land or water or both.

Viadukt (der, auch das Viadukt; Schweiz, Österreich: das Viadukt) von „Weg“ und ductus „Führung“, „Leitung“, also etwa „Überführung“, ist eine neoklassische Wortbildung, orientiert an Aquädukt (röm. Wasserleitung). Als Viadukt werden mehr oder minder hohe und lange Straßenbrücken oder Brücken für Eisenbahnen bezeichnet, die ähnlich wie ein Aquädukt mit Bögen auf Pfeilern steigungsarm über ein Tal oder eine Senke hinwegführen.

Een viaduct is een begrip voor een grote verkeersbrug die meestal uit meerdere overspanningen bestaat. Een viaduct onderscheidt zich van een tunnel door de afwezigheid van natuurlijke elementen tussen de kruisende infrastructuur. Bij een tunnel zijn er wel natuurlijke elementen aanwezig.

Un viaduc est un ouvrage d'art routier passant au dessus d'une rivière, un bras de mer ou tout autre obstacle et qui présente une hauteur ou une longueur, parfois les deux, plus grande que celle qu'exigerait la seule traversée de la rivière ou de la voie à franchir.

Wiadukt – przeprawa pozwalająca na pokonanie każdej przeszkody typu: dolina, wąwóz, inna droga kołowa, tory kolejowe, z wyłączeniem przeszkód wodnych (do ich pokonania służą mosty, jeśli jednak na dnie wąwozu lub doliny znajduje się rzeka lub potok, to używa się nazwy wiadukt) poprzez przejechanie nad nią. Pierwotnie tym terminem była określana droga rzymska przeprowadzona nad wąwozem, na konstrukcji opartej na arkadach. Wiadukty budowane są podobnie jak mosty, z wykorzystaniem podobnych rozwiązań konstrukcyjnych i materiałowych.