Het
Internationaal Verdrag betreffende de Status van Vluchtelingen ofwel de
Conventie van Genève betreffende de Status van Vluchtelingen werd op
28 juli 1951 opgesteld tijdens een door de
Verenigde Naties georganiseerde conventie na voorbereidende beraadslagingen in 1950 te
New York en in 1951 te
Genève. Het definieert wie in aanmerking komt voor de status van
vluchteling en aan wie dus
asiel moet worden verleend door het land waar een asielaanvraag gedaan wordt, en welke rechten aan de al dan niet als vluchteling erkende asielzoeker worden toegekend. Het verdrag bepaalt de rechten van vluchtelingen uit conflictsituaties voor 1951, terwijl een in 1967 opgesteld protocol bij de conventie ook vluchtelingen van na die datum regelt.