Walentynian III (
Valentinianus III,
Flavius Placidius Valentinianus, ur.
2 lipca 419, zm.
16 marca 455) – wnuk
Teodozjusza Wielkiego, syn
Konstancjusza III,
cesarz zachodniorzymski od
425 do 455 roku. Cesarzem został w wieku 6 lat, władzę faktycznie sprawowała jego matka -
Galla Placydia, a później generał
Aecjusz Flawiusz. 21 lub 22 września 454 (zachowane źródła różnią się co do daty) Walentynian III własnoręcznie zabił Aecjusza. Kilka miesięcy później 16 marca 455 cesarz zginął od ciosów miecza Optelasa - byłego żołnierza Aecjusza, gdy uczestniczył na Polu Marsowym w Rzymie w przeglądzie wojska.