Wojny polsko-litewskie w wiekach XIII-XIV – starcia zbrojne, które miały formę rabunkowych wypraw organizowanych przez litewskich książąt (
kunigasów) na ziemię polskie. Celem tych wypraw nie było opanowanie terytorium, ale zagarnięcie jeńców i łupów. Wyprawy te powodowały niekiedy odwetowe akcje książąt polskich na terytorium Litwy. Walki te, choć przerwane przejściowym sojuszem
Władysława Łokietka z
Giedyminem, trwały w praktyce do roku 1385, gdy zawarto polsko-litewską
unię w Krewie.