Het
W-boson is een
elementair boson dat de
zwakke kernkracht overbrengt (W is afkomstig van 'weak', oftewel 'zwak') en komt in twee varianten voor: positief geladen W
+ en negatief geladen W
–. Het werd ontdekt in 1983 in het
CERN-lab. De
natuurkundigen Simon van der Meer en
Carlo Rubbia kregen onder andere voor hun bijdrage aan de ontdekking van het W-boson in
1984 de
Nobelprijs voor de natuurkunde. De
massa van het W-boson is 80,4
GeV/c
2. Een W-boson ontstaat bijvoorbeeld als een neutron vervalt tot een proton, een vorm van bètaverval:
Een neutron bestaat uit 2 down-quarks en 1 up-quark, weergegeven als udd. Verder bestaat een proton uit 1 down-quark en 2 up-quarks, weergegeven als uud.
Als een down-quark in een up-quark verandert ontstaat eerst een W-boson:
Het W-boson vervalt direct daarna tot een elektron en een elektron-antineutrino:
Zie ook
- Lijst van elementaire bosonen