A cappella (
pol. „jak w kaplicy”, w luźnym tłumaczeniu: „w stylu kościelnym”) – styl muzyczny polegający na wykonywaniu przez
chór utworów wielogłosowych bez towarzyszenia
instrumentów. Ów styl wykształcił się na gruncie
muzyki kościelnej XVI wieku, a jego teoretyczne dookreślenie dokonało się na kanwie teorii muzyki w I połowie XVII wieku.