Een
aflaat (
indulgentia in het
Latijn) is de kwijtschelding voor
God van tijdelijke straffen (
penitentie) voor
zonden die, wat de schuld betreft, reeds vergeven werden (
canon 992). Het is een praktijk in de
Katholieke Kerk die nauw verbonden is met het
sacrament van de
biecht. Een gelovige kan deze kwijtschelding onder bepaalde welomschreven voorwaarden verwerven door toedoen van de Kerk.