Een
album amicorum (Latijn voor 'vriendenboek') was tot in de 19e eeuw een bundel van studenten, diplomaten en geleerden met persoonlijke teksten en illustraties. Deze werden op verzoek van de eigenaar van het album geschreven door vrienden, collega's, leermeesters en bekende personen. De bijdragen, vaak in dichtvorm, werden in veel gevallen van een
wapen, tekening of
rebus voorzien. Het album amicorum is een vroege vorm van een
poesiealbum of een
liber amicorum of zelfs van het handtekeningen verzamelen van beroemde personen. Het album ontstond in de loop van de zestiende eeuw als mode in adellijke studentenkringen in oost-Nederland, geïnspireerd door Duitse voorbeelden. Regelmatig reisden studenten door heel Europa van universiteit naar universiteit om kennis op te doen. In de verschillende universiteitssteden verzamelden zij bijdragen voor hun album. Mogelijk zijn deze weer ontstaan uit wapenboeken. De oude alba bevatten veelal ook
liedteksten die een mooie inkijk geven in de gevoelens en gedachten van studenten en vrouwen in die tijd. De voorkomende liederen maken deel uit van de
Renaissanceliteratuur. Meerdere alba ontwikkelden zich in het begin van de 17e eeuw tot een vrouwenalbum waarin alle bijdragen afkomstig waren van vrouwen.