alchemie

Alchemie of alchimie (van het Arabisch: الكيمياء, al-kimia) is een brede discipline, bestaande uit zowel natuurfilosofie als praktijk, waarvan het traditionele doel met name de productie van de Steen der wijzen is. Europese en Arabische alchemisten baseerden zich daarbij (indirect) op de natuurfilosofie van Aristoteles (Physica; Meteorologica) waarbij elk van de vier elementen in een ander kon worden omgezet door het met een andere kwaliteit - heet, koud, vochtig of droog - te combineren. Alchemie komt in veel verschillende vroegere culturen voor. Zo waren er alchemisten in het Oude Egypte, in het China van Lao Tzu, in het hellenistische Griekenland van Alexander de Grote en in het vroegmiddeleeuwse Midden-Oosten en het Arabische cultuurgebied. In de twaalfde eeuw begon Europa meer kennis te nemen van alchemie, eerst vooral via Arabische bronnen, maar in het westen werd het pas vooral invloedrijk en populair in de vroegmoderne tijd. Tegen het einde van de zeventiende eeuw was alchemie in zekere zin op zijn retour (zie §3.8).