assimilatie (taalkunde)

Assimilatie is een fonologisch proces waarbij een klanksegment (in de regel een medeklinker) gedeeltelijk of volledig gelijk wordt aan een naburige klank. Dit proces kan men zowel synchroon bekijken (direct, tijdens het spreken) als diachroon (als het definitieve resultaat van een historische ontwikkeling). Het tegengestelde proces van assimilatie wordt dissimilatie genoemd.