autoimmune disorder

Autoimmune diseases arise from an abnormal immune response of the body against substances and tissues normally present in the body (autoimmunity). This may be restricted to certain organs (e.g. in autoimmune thyroiditis) or involve a particular tissue in different places (e.g. Goodpasture's disease which may affect the basement membrane in both the lung and the kidney).

Autoimmunerkrankung ist in der Medizin ein Überbegriff für Krankheiten, deren Ursache eine überschießende Reaktion des Immunsystems gegen körpereigenes Gewebe ist. Irrtümlicherweise erkennt das Immunsystem körpereigenes Gewebe als zu bekämpfenden Fremdkörper. Dadurch kommt es zu schweren Entzündungsreaktionen, die zu Schäden an den betroffenen Organen führen.

Auto-immuunziekten ontstaan doordat het immuunsysteem lichaamseigen cellen en stoffen als lichaamsvreemd ziet. Het lichaam gaat dan antistoffen tegen de eigen weefsels vormen. De auto-immuunziekten kunnen worden ingedeeld in orgaanspecifieke en gegeneraliseerde auto-immuunziekten. Bij orgaanspecifieke auto-immuunziekten is één soort orgaan aangedaan.

Les sont dues à une hyperactivité du système immunitaire à l'encontre de substances ou de tissus qui sont normalement présents dans l'organisme. Parmi ces maladies peuvent être cités la sclérose en plaques, le diabète de type 1 , le lupus, les thyroïdites auto-immunes, la polyarthrite rhumatoïde, la spondylarthrite ankylosante, le syndrome de Goujerot-Sjögren, la maladie de Crohn

Choroby autoimmunologiczne (poprawnie: choroby autoimmunizacyjne) – grupa chorób, w patogenezie których układ immunologiczny (odpornościowy) organizmu niszczy własne komórki i tkanki. U podłoża chorób autoimmunologicznych leży proces nazywany autoimmunizacją.