bagaudowie

Bagaudowie (z celtyckiego wojownik) – uczestnicy zbrojnych buntów ludności wiejskiej w Galii i Hiszpanii, skierowanych przeciwko rzymskiemu uciskowi podatkowemu, jak i latyfundystom (koniec III – pocz. V w.). Pierwsze ich wystąpienie miało miejsce pod wodzą Aelianusa i Amandusa ok. 285-286 roku i zostało przez cesarza Maksymiana stłumione. Po raz ostatni powstanie bagaudów wybuchło w Hiszpanii i trwało do 454 roku.