barbaar

Het woord barbaar betekent onbeschaafd/onderontwikkeld persoon, en komt van het Griekse barbaros (βαρβαρος): een klanknabootsing (onomatopee) van het geluid dat een vreemdeling, 'barbaar', in Griekse oren leek te maken als die 'barbaar' in zijn eigen, 'onverstaanbare', dus niet-Griekse, taal sprak: 'bar-bar-bar-bar'. Zie ook Barbarikon.