Barok (prawdopodobnie z
port. barroco – „perła o nieregularnym kształcie”) – główny
kierunek w
kulturze europejskiej, którego trwanie datuje się od końca XVI wieku do XVIII wieku. Nieoficjalny styl
Kościoła katolickiego czasów
potrydenckich, stąd pojawiające się jeszcze w połowie XX wieku zamienne określenia: „sztuka jezuicka” czy „sztuka kontrreformacyjna”. W odróżnieniu od
humanizmu antropocentrycznego doby renesansu, barok reprezentował teocentryczny
mistycyzm. W znaczeniu węższym, barok to jeden z nurtów literackich XVII wieku, koegzystujący z klasycyzmem i manieryzmem; od niego XX-wieczni badacze wyprowadzili jednak nazwę dla całej epoki.