big beat

Big beat – gatunek elektronicznej muzyki tanecznej powstały w połowie lat 90. XX w.

Big beat, Bigbit, Big-beat, (ang. 'mocne uderzenie') – funkcjonujące w Polsce i sąsiednich krajach określenie rock and rolla. Za prekursora polskiego big-beatu uważany jest Franciszek Walicki, który wymyślił to pojęcie i wprowadził do języka polskiego, gdyż określenie „muzyka rockowa” nie odpowiadało ówczesnym władzom politycznym jako zbyt silnie powiązane z kulturą zachodnią. W intencji twórcy tego terminu jest to synonim rock and rolla, a więc nie obejmuje on muzyki popularnej takich zespołów jak Czerwone Gitary czy Skaldowie, jednak powszechnie jest stosowany do całej muzyki młodzieżowej lat 60. XX w. W kulturze anglojęzycznej Big beat oryginalnie oznaczał nie gatunek muzyczny, ale jego cechę, tj. pulsację. Całostka big beat pojawia się przynajmniej od 1953 r., kiedy puzonista i lider big bandu Buddy Morrow zatytułował swój utwór Heap Big Beat i płytę The Big Beat, a potem pojawiała się wielokrotnie w różnych tytułach, m.in. piosenki Fatsa Domino, która bywa podawana jako źródło terminu. W 1957 w telewizji American Broadcasting Company emitowano program The Big Beat prowadzony przez Alana Freeda.