Big Beat (soms ook wel Chemical Beats genoemd) is een term die in de jaren '90 door de Britse muziek-pers werd gebruikt om het werk van The Chemical Brothers mee aan te duiden. De term is later verder gedefinieerd door het werk van Fatboy Slim. Big Beat wordt gekenmerkt door vervormde breakbeats, meestal met een tempo van 110 tot 135 beats per minute, acid-achtige synthesizers, Punk-achtige vocals en baslijnen met conventionele Pop- en Technostructuren.